Saturday, October 23, 2010

Hjólaglanninn ég.....

Ég er oft að velta því fyrir mér hversu mikið ég hef breyst á að búa hérna.....og pæli ég mikið í því þegar ég kem heim næsta sumar i heimsókn hvort ég eigi bara eftir að hegða mér eins og ég hegða mér hérna.....

Maður er nóttulega hinum meginn á hnettinum í borg þar sem að 22 miljónir manns búa og skal ég segja þér að það ganga ekki alveg sömu reglur um hegðun hérna eins og á Íslandi..

Til að mynda í samningaviðræðum þá talar fólk ekki saman heldur öskrar það á hvert annað...og ekkert bara svona létt að æsa sig heldur öskrar fólk það hátt að æðin í hálsinum á þeim byrjar að túttna öll út og það kemur hráka með öðru hverju orði hjá þeim....ég lenti í því um daginn að fara í svokallaðann silki-markað sem er markaður með allskyns fötum og vörum og gengur mikið út á það að prútta þarna inni....ég byrjaði eins og venjulega manneskja að prútta bara rólega en byrjar kínverjinn að öskra á mig og áður en ég veit af er ég bara líka byrjuð að öskra á móti....ekki leið á löngu fyrr en að ég fæ peysu í hausinn og var það ekki rosalega þægilegt þar sem að harði verðmiðinn á peysunni sem var með jarnkeðju slóst alltaf í andlitið á mér....en þar sem ég er í Kína þá kippti ég mig ekkert upp við það og hélt bara áfram að prútt-öskra og fá peysu með hörðum miða í fésið!! það var ekki fyrr en að ég var komin heim með fallegu peysuna mína ,sem ég fékk á skít og kanil. að það rann upp fyrir mér hvað þetta myndi aldrei gerast á Islandi...að ég myndi labba inni búð og spurja um verðið og afgreiðslustúlkan myndi bara byrja að öskra á mig og svo berja mig í hausinn með peysinni!!


Eins og ég hef örugglega áður sagt ykkur frá þá er rosa hjólamenning hérna í Kína bæði reiðhjól, rafmagnshjól og móturhjól en það er nú skemmtilegt að segja frá því að þó svo það sé algengara að kínverjar ferðist um á hjólum frekar en bílum og hafa gert lengi þá kunna þeir samt ekki að hjóla...ég verð alltaf jafn hissa þegar ég horfi á þau hjóla það er eins og það vanti bara allt jafnvægisskyn í þau...það líður ekki sá dagur að ég sjái ekki árekstra eða bara kínverja detta án þess að klessa á einn né neinn!!

......Mér var sagt frá því um daginn að strákur sem er með mér í skóla lenti í árekstri við kínverja og var hann (útlendingurinn) á rafmagnshjóli og kinverjinn á reiðhjóli.....þetta var nú ekki harkalegur árekstur en engu að síður þá dettur kínverjinn og fær litla skrámu á hendina....strákurinn steig af rafmagnshjóli sínu án þess að haggast og athugaði hvort að það væri nú ekki í lagi með þennann kínverja sem fekk litlu skrámuna á hendina....eftir að hafa talað við hann í smá stund kemur amma kínverjans sem var með honum í samfloti....amman byrjar að öskra og öskra á kínversku og var alveg snælduvitlaus....og enduðu þau á því að kalla á lögguna og var tekin skýrsla af þessu litla sem engu slysi sem átti sér stað.....ekki liðu margir dagar þangað til að útlenski strákurinn fær símtal og þurfti að mæta fyrir rétt og hafði amman þá kært hann og var að fara fram á fleiri milljónir íslenskra króna......strákurinn sem er námsmaður hérna og talar ekki reiðbrennandi kinversku vissi ekkert hvernig hann ætti að snúa sér í þessum máli þar sem hann hafði ekki einu sinni hugmynd um hvernig ætti að fá sér lögfræðing....eftir mikið vesen og umstang í þessu máli endaði hann með að þurfa að borga ömmunni og þessum sták einhvern pening fyrir þessa litlu skrámu sem kínverjinn fekk.....og eftir þessa sögu var mér sagt að ef ég klessi á kínverja að bara keyra i burtu og ekki einu sinni líta til baka eða segja afsakið heldur bruna áfram svo ég yrði ekki kærð fyrir eitthvað svona slys sem er báðum aðilum að kenna......

Og viti menn....eftir ár og tvo mánuði án þess að lenda í slysi...klessi ég ekki á kínverja eða meira svona jafnvægislausa gerpið klessir inní mig.....og mér bregður svona hrikalega og þessi blessaða saga poppar beint upp í hausinn á mér....ég stoppaði og hugsaði mig um i 2 sekúndur hvað ég ætti að gera...kínverjinn byrjar að öskra á mig "hvað í anskotanum væri að mér" þannig ég gerði bara eins og mér var ráðlagt.......öskraði á hann fyrirgefðu og keyrði í burtu....ég er alveg ennþá með blossandi sammara en það var alveg í lagi með kínverjann þetta var ekkert alvarlegt hann datt ekki einu sinni af hjólinu en samt ég sæi mig í anda gera þetta heima....heima hefði ég stoppað og tjekkað hvort að það væri ekki allt í order.... en þar sem að maður er útlendingur herna í kina þá er reynt allt til að tæma budduna manns!!

Ég og Anna erum búnar að eiga kort í ræktinni hérna í kína í svona hálft ár og er þetta alveg rosa þægilegt gym og svona nánast öll tæki tiltæk.....en það sem er rosalega fyndið er að ég og Anna erum svona fimm sinnum sterkari en allir kínverjarnir þarna inni og horfa þeir á okkur í hópum þegar við erum að lyfta því þeir ekki séns í okkur massana......Líka sem mér finnst rosalega merkilegt að kínverjar æfa ekkert í líkamsræktarfötum þeir eru bara i sínum gallabuxum og skyrtu og stundum meira segja yfirhöfninni...svo eru þeir þarna i ræktinni og lyfta sínum 5 kílóum og hlaupa smá en svitna samt sem áður...en að lokinni æfingu fara þeir svo bara aftur í sveittu gallabuxunum sínum og skyrtu beint i vinnuna eða skólann !!! þetta finnst mér rosa spes....ég tók lika alltaf eftir þessu í sumar a trakkinu í skólanum að kínverjarnir voru bara að spretthlaupa þarna hring eftir hring í gallabuxum og lakk skóm WHAT UP!!

Þetta er skóla-ár númer 2 hérna hjá okkur önnu minni án þess að við séum búnar að fara til íslands og líkar okkur ennþá rosa vel hérna....en þetta ár leggst mun betur i mig en það fyrra bæði er ég byrjuð að tala kínversku og svo þekki ég inna allt sem léttir mér lifið rosalega mikið....Einnig eru komnir nokkrir íslendingar hingað sem eru algerir snillingar og kviðir mig rosa mikið fyrir því þegar þau fara :(

Þetta er annað bloggið mitt i þessum mánuði og er ég hrikalega stolt af sjálfri mér...ég er að reyna að keppast við "two-little-elephant" og ég sé klárlega fram á vinninginn þennann mánuðinn !!

Over and out folks

Thursday, October 14, 2010

Bakpokaferðalagið.....

jæja núna er kominn mánuður eða jafnvel meira síðan ég kom heim úr bakpokaferðalaginu mikla en langar mig að segja þér aðeins frá þessari mögnuðu lífsreynslu minni.....

Tæland, Cambódia, Vietnam með Önnu og Daníel coming up!!

Við byrjuðum ferðina okkar í Tælandi og eyddi ég og Anna mín þar 10 dögum áður en við hittum hann Daníel vin okkar í Bangkok........áður en ég fór í þetta ferðalag var ég mega búin að skoða allar upplýsingar hvernig og hvar og hvert og bara allt sem ég þarf að vita því ég dáðist svo að fólki sem fór í svona ferðalög og fannst það bara duglegasta fólk í heimi og hélt að þetta væri smá erfitt.....en svo þegar maður er kominn á staðinn þá er þetta hálfpartinn matað ofan i mann og bara alls ekkert erfitt og einhvern veginn gengur allt upp.... sem er ekkert nema bara gott... gerir manni lifið léttara í nýju landi þar sem maður talar ekki tungumálið....

Ferðalagið gós a litle something like this.....

Tæland: 10 dagar sóló eða ég og Anna....að bíða spenntar eftir Daníel nýja bestasta vini okkar í heimi sem við höfðum aldrei hitt....sáum allt bangkok....floating market...budda tempel i fleiri tölu...kynntumst heimamanni sem keyrði svona Tuk Tuk og fengum að sjá hvernig hann lifir og kynnast fjölskyldunni hans...fórum í magnaða 3 daga ferð....þar sem við gistum í húsi sem var úti á vatni....það stóð mikið uppúr allt ferðalagið...okkur var skutlað í mini rútu og á leiðinni fengum við að klappa ljóni, halda á sporðdreka, leika við apa, hoppa í foss og synda með fiskum sem nörtuðu í okkur, spila bongotrommur með heimamönnum, sitja á fíl í frumskógi og að lokum gista í þessum mögnuðu húsum sem við vorum bara skilin eftir á....okkur var skutlað þangað á bát og fengum við heimalagaðan mat frá yndislegri konu og svo gistum við sirka 20 manns þarna í húsum sem voru bundin hvort við annað.....þegar leið á kvöldið þá vorum við búinn með hálfann kælirinn af bjórnum og byrjuð að hoppa útí vatnið....svo var gítarspil og bongótrommur langt fram á kvöld og legið í hengirúmi á fleka .......eg fæ bara hlyju í hjartað að hugsa út i þetta.... eitt það skemmtilegasta sem ég hef gert.....

Daníel mættur.....mikil spenna var yfir því að hitta nýja bestasta vin okkar í heimi þar sem að ég og anna vorum ekki búnar að hitta hann áður....mikil spenna í bland við stress má segja þvi jú við vorum nóttuleg að fara að ferðast saman í aðeins meira en mánuð... en sem betur fer var þetta bara fínasti kappi og ekkert lítið þægilegt að ferðast með honum.....En það má deila um hvort það var auðvelt að ferðast með henni önnu, en eins og alltaf er ég það awesome að það er alltaf gaman með mér hvort sem það er í ferðalagi eða ekki!!

Þegar Daníel greyið lendir í bangkok eftir 20 tíma flug bíða hans 17 tímar í rútu á næsta áfangastað KHO PHI PHI !!

En vááá og aftur vááá þessi eyja er ekkert smá falleg og rosa lítil....við áttum alveg heila 4 yndislega daga þar...köfuðum og sáum hákarla...úff smá stingur í hjartað þá en roooosalega gaman...skoðuðum eyjuna þar sem myndin "The Baech" var tekin upp...sáum monkey strönd....prufuðum wafe board og vááá rokkaði ég feitt á því !! fórum mikið í nudd hjá lady-boyum og allskonar dekur.....létum fiska éta á okkur tásurnar sem var smá spes en gaman.....

frá Kho Phi Phi lá leið okkar til Phuket og þar eyddum við bara 2 dögum en engu að síður falleg strönd og mikið líf á þeirri eyju.....Tæland er alveg magnað og ætla ég hiklaust þangað aftur yfir ævina :)

en vááá mikið mikið svindlað á manni þarna...en það er bara eitt af því sem maður er búinn að venjast smá á því að hafa búið í kína í heilt ár....en sjitt hvað það er samt pirrandi að vita að það sé verið að taka mann í rassgatið en geta ekkert gert í þvi !! serstaklega Tuk Tuk bílstjórarnir og taxarnir og svona fatabúðir sem láta sérsauma á sig!!

Cambodia: þegar við vorum búin að ferðast með rútu til landamæranna þá þurftum við að labba landamærin sem var alveg smá spes lífsreynsla leið svona smá eins og í bíómynd.....heill hópur að labba í beinni röð yfir landamærin...en eins og allt i þessum löndum þá gekk það útá peninga og vorum við aldeilis tekin i assið þar líka.... vorum látin bíða rosa lengi eftir rútu sem við vorum búin að borga fyrir og svo á endanum kom aldrei þessi rúta sem var allt í þeirra plotti og við látin borga taxa í bæinn....

Leiðin i bæinn var rosa falleg og landslagið ekkert sma magnað....þvílíkir akrar og ekkert svo mikið af húsum, 6 ára börn með beljur í bandi að labba.....karlmenn að vinna i risastórum ökrum sumir svo fullir að vatni að þeir þurftu nánast að synda....

Við fórum a nokkra staði í Cambodiu og skoðuðum við Killing Fields og S21 sem var alveg rosalegt maður var bara mikið eftir sig og fór halfgratandi þarna út...en fyrir þá sem ekki vita var Duch hæsti fangavörðurinn í S21 fangelsinu og aðalmaðurinn i genginu Khmer Rouge betur þekkt sem KR...... S21 var gagnfræðiskóli sem var breytt í fangelsi 1976. Það var alræmdasta fangelsið í KR tímanum. Karlar, konur og börn voru pyntuð og myrt fyrir litlar eða engar sektir. Þau sem voru myrt voru tekin á Killing Fields (Drápshaga), fólk var barið til dauða og börnum var lamið upp við tré.....og gat maður séð bæði hvar og hvernig þeir gerðu það og voru ennþa leifar eftir fólk þá bein og tennur....hrikalegt alveg því að þetta gerðist bara fyrir rúmlegum 30 árum síðan..og gat maður lesið þetta allt og farið í fangaklefana þar sem þeir pyntuðu fólkið og séð blóðslettur á veggjum....það hengu myndir útum allt ég átti alveg erfitt með að vera þarna inni...einnig gat maður lesið frásagnir fra fólki sem missti sína nánustu og sáu þá hreinlega vera tekin í burtu.....alveg hrikalega sorglegt sérstaklega þar sem þetta var að gerast 1979 og ekki það langt síðan að það var réttað fyrir þeim mönnum sem stóðu á bak við þetta fangelsi þar á meðal honum Duch......

En ásamt þessum sorglegu stöðum sáum við Angkor Wat sem var alveg rosalegt...vááá hvað það var fallegt...við löbbuðum þar í gegn með gæd og fræddumst smá um það......einnig skutum við úr byssum sem var hrikalega gaman...ég held að ég hafi sjaldan verið jafn töff eins og þá.....að skjóta úr riffli og hitta beint í mark.......Daníel var smá meira að skemmta sér það en við og skaut úr einhverjum 3 mismunandi byssum.....en ég og anna létum okkur nægja að skjóta bara úr riffli :D Einnig fórum við í krókudíla garð og gáfum þeim að borða sem var rosa gaman....og floating village þar sem fólk bjó a litlum batum í rosa skítugu vatni og átti nánast ekkert...fólk silgdi um með ávexti og drykki að selja...fólk bæði baðaði sig, tannbustaði og drakk uppúr þessu vatni...við hittum einn strák þar sem var með snák að betla pening....það var rosa mikið af betlurum þarna lítil börn í litlum bala með eina spítu til að ýta sér áfram...þetta var rosa magnað að sjá!!

Einnig keyptum við 2 hrísgrjóna poka minnir að þeir hafi verið 40 kíló hver og nammi handa munaðarlausum börnum sem við heimsottum .....þau voru þarna á munaðarleysingjahæli klukkutíma frá borginni og ekkert smá miklar dúllur og rosa þákklát fyrir það litla sem við gáfum þeim...að fara þangað var rosa gaman og fá smá innsýn í þeirra heim gerði manni ljóst fyrir hversu gott maður hefur það....

í þessum löndum er mikil fátækt og því mikið af fólki bæði að betla og selja á götunum allskonar dót..og mikið af heimilislausu fólki...og lenti ég einu sinni í þvi að lítill rosa sætur strákur sem var að selja bækur á götunni hvíslaði í eyrað á mér" I am going to Kill you", eftir að ég afþakkaði að kaupa af honum bók, sem var smá scary!!

Við vorum rosa heppin alltaf með hostel og kynntumst við alltaf frábæru fólki á hverjum stað....

Vietnam...úúújjjeeeeeeeeeee váá hvað ég elskaði það land...smá leiðinlegt hvað við höfðum lítinn tima á hverjum stað en við reyndum að nýta tímann okkar vel og notuðum þvi þann ferðamáta sem var alltaf á nóttinni...og ferðuðumst við oftar en ekki einu sinni í 17 tíma lest eða rútu að nóttu til...sem var rosa erfitt úúff

en ja Vietnam við byrjuðum á því fara rosa fínt hótel og tjilluðum þar með sundlaug og allskonar lúxus og var anna alveg i skyjunum þar..eða má segja með öðrum orðum hætti að grenja i nokkra daga ...eftir að hafa safnað upp orku fórum við í rosalegasta móturhjólaferðalag í heimi...vááá hvað það var gaman að keyra bara um með eitt kort og fara á næsta áfangastað......það var eitt það skemmtilegasta sem ég gerði í ferðinni ásamt húsinu á vatninu þarna í Tæ....bara með vindinn í andlitið og landslagið í æð og stoppa bara hvar sem er og villast....við keyrðum um 700 km og var fólk svona misglatt með þessa ferð....en þegar á endann var komið þá lentum við á einum fallegasta stað sem ég hef komið á "Sapa" en því miður vorum við með rosa lítinn tíma þegar á leiðarenda kom og var einhver miskilningur hjá sumum þannig við höfðum lítinn sem engann tíma til að sja þennann fallega stað..... sem ég er ennþá smá að grenja yfir...en ég fékk þó allaveganna að sja eina kirkju þarna í nokkra klukktima meðan ég beið eftir einu gerpi !! :)

Þegar við vorum buin að keyra hjólin alla leið til baka, sem BTW gekk mun betur en fyrri leiðin, áttum við einn dag eftir á þessum frábæra stað Hoi An sem við eyddum bara í að labba um og aftur miskjilast og villast smá...en eftir að við vorum öll buin að grenja sma yfir því þá lá leið okkar aftur til bangkok og þaðan til kina.......

Að ferðast svona með bakpoka og nokkrum aðilum er ekki alltaf auðvelt og hvað þá að þóknast þörfum allra...að mínu mati var þetta rosa gaman en með hana Önnu þá veit ég að hún ætlar ALDREI aftur í bakpokaferðalag... ég held að Daníel hafi skemmt sér bara ágætlega eða vona það að minnsta kosti.....

Daníel kom með okkur heim til kina og fengum við þann heiður að HLAUPA með honum upp vegginn og gera allskonar svona skemmtilegt túrista með honum........ég reyndi mitt allra besta að vera hinn besti gæd í heimi svo að hann myndi skemmta sér vel hérna í kína...en hann var misánægður með þá staði sem ég tók hann á....en það má segja að bátsferðin ógurlega sem ég tók hann á stóð sko með sanni uppúr!!

en þetta er nu bara svona gróf lýsing fyrir ykkur elsku lesendur....skolinn er byrjaður aftur ásamt vinnunni þannig ekkert nema fjör hérna á bæ :D

Lots of love D & A