Loksins eftir smá ljóskutilþrif hjá okkur systrum þá erum við komnar til kína...við vorum ekki nema svona ÁR í london að reyna að redda "visa" en viljum við meina að þetta hafi ekki allveg verið okkur að kenna :)
Við lentum hérna í beijing 21. ágúst og það má segja að ævintýrið byrjaði strax á flugvöllinum ef við sleppum "ljósku-London-ferðinni" en þar sem að enginn skilur ensku hérna í kína þá þurftum við að byrja á því að tala kínversku í bland við táknmál að reyna að hringja í Davíð til að fá að vita adressuna sem við vorum að fara. En auðvitað eftir 7 mánaða kínverskukennsluna hjá Mími þá gátum við reddað okkur og sagt taxabílstjóranum á kínversku hvert hann ætti að taka okkur...
Þegar við vorum á leiðinni þá var allveg glampandi sól og engin mengun sem kom okkur verulega á óvart því fólk var búið að segja við okkur að maður myndi ekki sjá sólina útaf mengun en raunin var önnur þegar við vorum komnar...ferðin að bænum sem við erum í var mjög falleg og sáum við ólempyu-leikvanginn sem er þvílíkt flottur (eigum eftir að fara þangað seinna)
Þegar taxabílstjórinn stoppaði þá vorum við komnar í rosa fínt hverfi frekar rólegt og þar biðu okkar Davíð og vinur hans Michel frá tahiti. Við fórum heim til Davíðs og hentum af okkur töskunum og "duttum" beint á skemmtanalífið, sem btw er alla daga allann daginn :D
Eftir smá bras í íbúðarleit sem fór svolítið fyndið fram, það eru agentar hérna á hverju götuhorni að bjóða manni íbúð og svo áður en við vissum af þá voru komnir 3 agentar að redda okkur íbúð. Við byrjuðum á því að fara með einum að skoða og þá bættust við fullt af fólki sem vann hjá fyrirtækinu þannig allt í allt var kannski svona 17 manns að sýna okkur eina íbúð..........en hann sýndi okkur hverja holuna á fætur annarri...kannski samt ekki allveg að marka okkar standart því maður er svo góðu vanur á íslandi. En þegar við vorum búin að skoða svona 17 íbúðir og orðin frekar þreytt þá fundum við eina rosa flotta á 11. hæð í blokk og erum rétt hjá öllu því fólki sem við erum búnar að kynnast sem er rosa þægilegt.
Við erum búnar að koma okkur ágætlega vel fyrir en vantar allveg smá húsgögn og svona en það kemur bara með tímanum, við erum rosa heppnar að hafa 3 íslenska stráka hérna sem komu okkur bara beint inní allt. Við vitum núna hvar bestu staðirnir eru og hvar maður á að versla og fara að djamma og bara svona hlutir sem er gott að vita......
Beijing leggst ekkert smá vel í okkur og er hún allt öðruvísi en það sem við höfðum heyrt, okkur finnst hún ekki eins skítug og engin mengun og bara æðisleg í alla staði..... fólkið hérna horfir soldið mikið á okkur og sumir allveg vilja snerta okkur og trúa ekki þessum háralit, sem er bara gaman ekkert pirrandi. Það er ekki eins mikið fólk og við héldum því þetta er svo stórt að maður tekur ekki eins mikið eftir fólkinu..líka kannski því þau eru svo lítil :)
Börnin hérna eru æði okkur önnu langar alltaf að taka þau upp og knúsa þau en þau eru frekar hrædd við okkur og fara alltaf að gráta ef við brosum framan í þau. Þau nota ekki bleijur heldur er bara svona gat á buxunum hjá klofinu og svo kúka þau og pissa bara úti, og ef þau eru of lítil þá halda foreldrarnir á þeim og hjálpa þeim að kúka á götuna.
Við erum alltaf svona 15 manns saman að borða og fara út sem er rosa gaman því þetta er fólk frá öllum löndum og fær maður að kynnast allskonar hefðum. Við fórum á svona stað þar sem maður borgar eitt verð sem var um 2500 íslenskar og svo má borða og drekka eins og maður vill.... við sátum í hring og það var kokkur í miðjunni sem eldaði ofan í okkur. Svo erum við búnar að fara á þannig staði sem maður situr bara út á götu á litlum kolli með eitt lítið kolagrill og það eru grillaðir pinnar....svoleiðis stemmning er ekkert smá skemmtileg og er það smá í uppáhaldi hjá mér og önnu.
Við erum ekki búnar að afreka mikið hérna nema bari og veitingastaði en skólinn er byrjaður þannig að við erum búnar að læra nokkrar setingar og nokkur tákn....við getum bjargað okkur í taxa og á veitingarstöðum en ekki mikið meira....því að kínverjar skilja ekki eitt orð í ensku!!
OG JÁÁ HOLURNAR..... lærvöðvarnir eru orðnir eins og á veðhlaupahesti þar sem það eru engi klósett bara holur. Fyrst var þetta smá sjokkerandi og hélt ég í mér tímunum saman til að þurfa ekki að pissa í holu....en það er nú ekki hægt í langan tíma og viti menn þetta er bara orðið skemmtilegur partur af kína. En þegar maður er á djamminu þá er þetta smá erfitt þar sem að holurnar eru ekkert alltaf snyrtilegar og fólk búið að kúka og pissa útum allt. En þá er rosa gott að vera í hælum og DETTA næstum ofan í holuna..EINMITT
Við verðum duglegar að blogga núna þar sem að netið er loksins komið heim....ps. sem tók ekki nema 10 daga því enginn skildi okkur og kínverjar vinna frekar hægt ef við mælum það við ísland.
En finnst okkur bara gaman hvað allt er öðruvísi og erum að elska að vera hérna..
kv. Anna og Dabba kínarúllur...(Dabba orðin smá súmókínarúlla)
Er ekki über gaman þarna úti!!!
ReplyDeleteSá myndirnar frá Söru og mig langar svo aftur þangað út
kv. árni
Ohhh hvað það gladdi hjarta mitt að sjá ný skrif hérna :D Frábært að allt er að ganga vel. Væri samt til í að heyra nákvæmari holu-sögur... En sorry Dabba ástinmín, ég var sama sem ekkert heima í dag, en svo þegar ég komst inná Skype þá varstu farin :/ verðum bara að eiga annað deit fljótlega.
ReplyDeleteLovjú
Dagný & bumbi
Loksiiiins fréttir - rosa mikill léttir að heyra að allt gangi vel og æðislegt hvað þið eruð spenntar fyrir þessu öllu saman. Er ekki alveg að sjá Önnu fyrir mér að pissa ofaní holu heheh
ReplyDeleteHugsa mikið til ykkar og hlakka til að fá að taka þátt í þessu ferðalagi með ykkur
Lucy