Nǐhǎo!

Hmm hmmm ég sagðist nú ætla að vera dugleg að blogga í síðustu færslu en það hefur ekki mikið gerst hjá mér...en ég ætla að bæta ykkur það upp núna og koma með BA ritgerð!!

Jæja núna erum við búnar að vera í Kína í 2 mánuði…og er kínverskan alveg orðin ágæt eða “ma ma hú hú” eins og maður segir það á kínversku. Við höfum ekki enn náð að afreka mikið túrista thing en það fer að koma, þar sem við erum svo heppnar að búa með besta “gæd” í heimi......

Anna greyið hefur ekki náð að skoða neitt eins og er... En ég er búin að skoða Ólympiu leikvanginn sem er ekkert smá fallegur..... þegar maður er kominn inn á svæðið er eins og maður sé kominn inní kínverska bíómynd...það eru menn útum allt að taka myndir og selja þær....rosalega flottar myndasýningar af Ólympiu-leikjunum og allskonar uppákomur, fólk að dansa í búningum og syngja… krakkar að sýna listir sýnar á línuskautum...eldri menn að syngja og dansa og fólk klædd sem drekar að dansa í halarófu...

Svo sá ég Torg hins himneska friðar en “gædinn” minn er búinn að fara þangað svo oft þannig að við stóðum hinum megin við götuna og svo benti hann á Torgið og sagði “þetta er Torg hins himneska friðar, mjög fallegt, núna kanntu að komast hingað” þannig ég á eftir að fara þangað með Önnu seinna.

Síðan fór ég á silkimarkaðinn sem að er risa stór markaður með öllu sem hægt er að hugsa sér.....þegar ég kom þangað inn streymdi á móti mér fólk með svarta ruslapoka fulla af dóti... það er hægt að prútta allt þarna niður í ekki neitt!! En þar sem ég og Davíð vorum bara að leita af halloween búningum löbbuðum við út með eina hárkollu og eina pípu.... en það kom sér af góðum notum því að við rústuðum búningakeppninni!!

Við sóttum báðar um vinnu og síminn hennar Önnu stoppaði ekki í svona 3 vikur og ég fekk ekki EITT símtal.....líklegast að ég hafi verið of mikil ógn þar sem ég er of sæt fyrir lífið!! Nei nei ég held að það hafi verið nafnið mitt...en um leið og ég skipti um nafn og breytti því í Mia þá hef ég aldrei verið jafn vinsæl.....

Við fengum báðar demo viðtal......í umsókninni þóttumst við báðar vera frá USA og hafa reynslu í að kenna þannig að við þurftum að vera mega pró með amersískan hreim.......það var ein kínversk kona sem tók viðtalið og við áttum að sýna hvernig kennsluaðferðir við notuðum og ímynda okkur að við værum að kenna heilum bekk.....og hún sat þarna ein voða sæt kínakona og lék 30 litla krakka.....var klappandi og spurjandi eins og 7 ára krakki...

Viðtölin fóru vel og Anna fekk fulla vinnu en ég er bara afleysinga dama...... þegar ég labbaði inn í skólann í fyrsta skipti stoppuðu 100 litlir kínverskir krakka og hneigðu sig og sögðu „hello teacher“ svo þegar ég var komin inn í stofuna sátu 30 litlir krakkar og störðu á mig. Ég fekk smá svona „obb obb hvað er ég búin að koma mér í“ en um leið og ég opnaði munninn var bara eins og ég hafi ekki gert annað í lífinu....

Það er búið að snjóa núna í Beijing í viku og hefur ekki verið svona mikill snjór í mörg ár......og það merkilegasta er að kínverjarnir bjuggu til snjóinn, þeir sprenjga skýin með einhverjum bylgjum eða „chemical” efnum. Þeir ætluðu að búa til rigningu en þar sem að það er kominn vetur þá kom flóð af snjó.

En jæja ég ætla að segja þetta gott í bili....og kem með nýtt gossip eftir smá :D
Ps. Við getum ekki svarað þarna í comment bara svo þið haldið ekki að við séum að hunsa þessa tugi manns sem kommenta á síðuna okkar :D

Sjáumst!
Eða 再見 (Zaijian)

You got to LUV Beijing.....

Loksins eftir smá ljóskutilþrif hjá okkur systrum þá erum við komnar til kína...við vorum ekki nema svona ÁR í london að reyna að redda "visa" en viljum við meina að þetta hafi ekki allveg verið okkur að kenna :)

Við lentum hérna í beijing 21. ágúst og það má segja að ævintýrið byrjaði strax á flugvöllinum ef við sleppum "ljósku-London-ferðinni" en þar sem að enginn skilur ensku hérna í kína þá þurftum við að byrja á því að tala kínversku í bland við táknmál að reyna að hringja í Davíð til að fá að vita adressuna sem við vorum að fara. En auðvitað eftir 7 mánaða kínverskukennsluna hjá Mími þá gátum við reddað okkur og sagt taxabílstjóranum á kínversku hvert hann ætti að taka okkur...

Þegar við vorum á leiðinni þá var allveg glampandi sól og engin mengun sem kom okkur verulega á óvart því fólk var búið að segja við okkur að maður myndi ekki sjá sólina útaf mengun en raunin var önnur þegar við vorum komnar...ferðin að bænum sem við erum í var mjög falleg og sáum við ólempyu-leikvanginn sem er þvílíkt flottur (eigum eftir að fara þangað seinna)

Þegar taxabílstjórinn stoppaði þá vorum við komnar í rosa fínt hverfi frekar rólegt og þar biðu okkar Davíð og vinur hans Michel frá tahiti. Við fórum heim til Davíðs og hentum af okkur töskunum og "duttum" beint á skemmtanalífið, sem btw er alla daga allann daginn :D

Eftir smá bras í íbúðarleit sem fór svolítið fyndið fram, það eru agentar hérna á hverju götuhorni að bjóða manni íbúð og svo áður en við vissum af þá voru komnir 3 agentar að redda okkur íbúð. Við byrjuðum á því að fara með einum að skoða og þá bættust við fullt af fólki sem vann hjá fyrirtækinu þannig allt í allt var kannski svona 17 manns að sýna okkur eina íbúð..........en hann sýndi okkur hverja holuna á fætur annarri...kannski samt ekki allveg að marka okkar standart því maður er svo góðu vanur á íslandi. En þegar við vorum búin að skoða svona 17 íbúðir og orðin frekar þreytt þá fundum við eina rosa flotta á 11. hæð í blokk og erum rétt hjá öllu því fólki sem við erum búnar að kynnast sem er rosa þægilegt.

Við erum búnar að koma okkur ágætlega vel fyrir en vantar allveg smá húsgögn og svona en það kemur bara með tímanum, við erum rosa heppnar að hafa 3 íslenska stráka hérna sem komu okkur bara beint inní allt. Við vitum núna hvar bestu staðirnir eru og hvar maður á að versla og fara að djamma og bara svona hlutir sem er gott að vita......

Beijing leggst ekkert smá vel í okkur og er hún allt öðruvísi en það sem við höfðum heyrt, okkur finnst hún ekki eins skítug og engin mengun og bara æðisleg í alla staði..... fólkið hérna horfir soldið mikið á okkur og sumir allveg vilja snerta okkur og trúa ekki þessum háralit, sem er bara gaman ekkert pirrandi. Það er ekki eins mikið fólk og við héldum því þetta er svo stórt að maður tekur ekki eins mikið eftir fólkinu..líka kannski því þau eru svo lítil :)

Börnin hérna eru æði okkur önnu langar alltaf að taka þau upp og knúsa þau en þau eru frekar hrædd við okkur og fara alltaf að gráta ef við brosum framan í þau. Þau nota ekki bleijur heldur er bara svona gat á buxunum hjá klofinu og svo kúka þau og pissa bara úti, og ef þau eru of lítil þá halda foreldrarnir á þeim og hjálpa þeim að kúka á götuna.

Við erum alltaf svona 15 manns saman að borða og fara út sem er rosa gaman því þetta er fólk frá öllum löndum og fær maður að kynnast allskonar hefðum. Við fórum á svona stað þar sem maður borgar eitt verð sem var um 2500 íslenskar og svo má borða og drekka eins og maður vill.... við sátum í hring og það var kokkur í miðjunni sem eldaði ofan í okkur. Svo erum við búnar að fara á þannig staði sem maður situr bara út á götu á litlum kolli með eitt lítið kolagrill og það eru grillaðir pinnar....svoleiðis stemmning er ekkert smá skemmtileg og er það smá í uppáhaldi hjá mér og önnu.

Við erum ekki búnar að afreka mikið hérna nema bari og veitingastaði en skólinn er byrjaður þannig að við erum búnar að læra nokkrar setingar og nokkur tákn....við getum bjargað okkur í taxa og á veitingarstöðum en ekki mikið meira....því að kínverjar skilja ekki eitt orð í ensku!!

OG JÁÁ HOLURNAR..... lærvöðvarnir eru orðnir eins og á veðhlaupahesti þar sem það eru engi klósett bara holur. Fyrst var þetta smá sjokkerandi og hélt ég í mér tímunum saman til að þurfa ekki að pissa í holu....en það er nú ekki hægt í langan tíma og viti menn þetta er bara orðið skemmtilegur partur af kína. En þegar maður er á djamminu þá er þetta smá erfitt þar sem að holurnar eru ekkert alltaf snyrtilegar og fólk búið að kúka og pissa útum allt. En þá er rosa gott að vera í hælum og DETTA næstum ofan í holuna..EINMITT

Við verðum duglegar að blogga núna þar sem að netið er loksins komið heim....ps. sem tók ekki nema 10 daga því enginn skildi okkur og kínverjar vinna frekar hægt ef við mælum það við ísland.

En finnst okkur bara gaman hvað allt er öðruvísi og erum að elska að vera hérna..

kv. Anna og Dabba kínarúllur...(Dabba orðin smá súmókínarúlla)

Check inn, check out....check inn!!

Eftir að hafa checkað okkur útaf hótelinu og beðið niður í lobbýi í FIMM klukkutíma tókum við taxa á flugvöllinn. Þegar við vorum komnar fyrir utan Gate 3 þá urðum við svo spenntar að við byrjuðum að haga okkur eins og lítil börn að taka sjálfsmyndir af okkur með fyndnu fólki í bakgrunni. Svo fórum við inn á flugvöllinn og eftir smá leit fundum við röðina að Air China. Þegar við vorum búnar að bíða þar í svona hálftíma flissandi og vitandi ekki allveg hvernig við ættum að haga okkur útaf spenning þá kallar dökkhærður eldri maður sem by the way var ekki búin að brosa allann tíma sem við vorum þarna "next plíís" ég og anna förum liggur við dansandi til hans. Við hentum öllum farangrinum á pallinn og hann var búin að vigta hann allann og tjekka okkur inn þegar hann biður um að sjá skjölin frá kína!!!

Eftir langa leit þá grófum við upp alla pappíra þá segir dökkhærði eldri maðurinn, sem ekki var búinn að brosa einu sinni, við okkur: YOU ARE NOT GOING ON BOARD!!

Við byrjum báðar að svitna og svitna og hvítnuðum báðar þó nokkuð í framan. Okkur brá svo mikið að við rétt náðum að stama út úr okkur á ensku "what" ..... og þá útskýrir hann fyrir okkur að við þurfum tvo stimpla og við vorum bara með einn!!

Eldri dökkhærði maðurinn kallaði á yfirmanninn sinn hr. Wong. Eftir að hafa staðið í svitapolli þarna í nokkrar mínútur kom herra Wong og sagði okkur að við þyrftum að fara niður í sendiráðið og fá þennann stimpil og koma aftur á morgun og vonandi fengum við flug....

Þannig flissið breyttist fljótt í vonsvik og tókum við töskurnar okkar og fórum aftur á hótelið sem við höfðum verið á á undan og tjekkuðum okkur inn aftur. Sem betur fer áttu þeir laust herbergi en það var samt aðeins dýrara en það sem við vorum í á undan. En auðvitað tókum við það því það var ekkert annað sem við gátum gert.

Nóttin var frekar erfið þar sem við vorum andvaka og stressaðar að þetta myndi ekki ganga upp hjá okkur. Eftir að hafa sofið í aðeins 3 tíma vöknuðum við og tókum lestina niður í sendiráð sem tók okkur einn og hálfann tíma....þar tók á móti okkur kona sem var ekkert svo vinaleg og sagði við okkur að það væri engin leið að fá "visa" í landið á einum degi...

Þá langaði okkur að fara að gráta og fórum út að leita að tíkalla síma og hringdum í Hr. Gou í íslenska sendiráðinu. Hann sagði við okkur að tala við superviserinn þarna og þetta ætti ekkert að vera neitt mál.... þannig að við löbbuðum aftur í sendiráðið og töluðum við konuna sem var orðin minna vinalegri en í fyrra skiptið. Hún ætlaði ekki að leyfa okkur að tala við yfirmanninn en gaf okkur eitthvað númer... við biðum þarna í nokkra tíma og eina sem við fengum var að fylla út umsókn og sækja visað eftir 3 daga...!!! EF VIÐ FÁUM STIMPIL

Eftir þessar slæmu fréttir fórum við á skrifstofu Air China og þá tók á móti okkur svaka krúttleg kínversk kona. Við þurftum ekki að bíða neitt svaka lengi og eftir smá stund sagðist hún ætla að reyna gera allt í sínu valdi til að hjálpa okkur þannig að við þyrftum ekki að borga annann flugmiða.

Þannig að núna sitjum við uppá herbergi, ekki nema þriðja herbergið okkar á þessu hóteli, og erum að bíða eftir þessum blessaða miðvikudegi......

London Baby....

Eftir að hafa grenjað alla leiðinni uppá Keflavíkurflugvöll var ferðinni heitið til London, við pöntuðum ódýrasta hótelið sem við fundum á netinu og voru væntingarnar ekki miklar. En svo þegar að taxinn var kominn á leiðarenda setti hann okkur út hjá geggjuðu hóteli með mega flottum veitingarstað og allskonar skemmtilegheitum.......

Við erum á Hóteli rétt hjá flugvellinum og tekur það svona klukkara með lest og 30 mín. í rútu að komast á Oxford street, en auðvitað fórum við þangað fyrsta daginn og vááá hvað það er mikið af fólk og MIKIÐ AF FLOTTUM BÚÐUM...en við erum bara búnar að sannfæra okkur um að þessi fólksfjöldi sé undirbúningur fyrir það sem við eigum eftir að upplifa í Kína...

Við erum ekki vanar svona miklu fólki og vorum frekar motional fyrsta daginn okkar þannig að það leið næstum yfir Önnu og við skiptumst á að tárast útaf smáhlutum..... En þá fengum við okkur bara bjór og þá lagaðist þetta allt saman :D

Við tókum taxa á svona hjóli og fórum á mega flottan Marakóskan stað og borðuðum framandi mat og sátum á golfinu á svona pullum....og kynntumst frábæru fólki sem settist hliðana á okkur og sagði "FOKK" í öðru hverju orði.....

Við fljúgum á morgun til Kína og verðum lentar á mánó í Beijing, við erum rosa spenntar og smá hvíðnar en thank God að Davíð ætlar að sækja okkur á flugvöllinn.....

Anna hlunkur kom hérna inn í herbergið og var ekki sátt við að fá ekki að vera með í þessari bloggfærslu....hún keypti allt sem að sjálfsalinn hafði upp á að bjóða þannig núna erum við að fara að borða eins og sv** og horfa á 120 stöðvar sem við erum með hérna á hótelherberginu..

þangað til næst biðjum við að heilsa London Style LUV frá okkur

Ferðalagið byrjar hér.......

Við systur erum að fara flytja til Kína á morgun og er mikill spenningur í bland við stress kominn í okkur..... Þar sem að Facebook er blokkað í kína munum við blogga um kínverska ævintýrið okkar hér :D

Þannig spennið sætisólarnar, setjið upp stólbökin og njótið ferðarinnar.....

over and out Anna og Dabba